Annem;
Artık genç değilim ve arkadaşlarımın anneleri tek tek ölmeye başladı.
Onlar annelerinin değerini anladıklarında,
bunu söyleyemedikleri için ne kadar geç kaldıklarını dile getiriyorlar.
Benim hala hayatta olan senin gibi kusursuz bir annem var.
Senin değerini ve ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu
yaşım ilerledikçe, daha iyi anlıyorum.
Sen değil, ben değişiyorum anne.
Bu sözleri yüzüne söyleyemiyorum ne yazık,
oysa duygularımı kaleme almak ne kadar kolay.
Annem;
Bir evlat olarak bana yaşam verdiğin için.
Büyütürken gösterdiğin sevgiye,sabra ve onca çabaya,
bebekken arkamdan koştuğun, asabi bir ergeni anladığın,
ve her şeyi bildiğini sanan bu deli kızı hoşgördüğün için
Her zaman öğüt vermeye hazır olduğun halde,
istendiğinde ya da gerektiğinde sessiz kalmayı başarabildiğin için.
Binlerce kez söyleyebileceğin durumlarla karşılaşmana rağmen;
"Ben sana dememiş miydim?" demediğin için.
Kendin olduğun için.
Sevgi dolu, düşünceli, sabırlı ve
bağışlamayı bilen kendin olduğun için.
Senin ne kadar akıllı bir anne olduğunu
anladığım günü sabırla beklediğin için.
Anne olmuş bir evlat olarak,
hala bana annelik yaptığın ve benim annem olduğun için
Sana sonsuz teşekkür ederim.
Allah’ım;
Senden de ona hakettiğince iyi davranmanı
uzun yıllar beni yalnız bırakmamasını
Kendi çocuklarımın gözünde,
annemin benim gözümde olduğu kadar
iyi bir anne olabilmek için bana yardımcı olmanı diliyorum.
Annem;seni çok seviyorum.
Senin ve tüm annelerin günü kutluyor,
gül kokan ellerinden yanaklarından öpüyorum.
Gülay MURAT (7 mayıs 2009-Zonguldak)