DUYGUSELINE;

Daglari agacsiz, deresi susuz,
Olsada,olmayız bizler umutsuz.
Kozanlıyız gardaş iste biz buyuz,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Küçük’sek, büyüğe hürmet ederiz
Fakir’sek, verene çok şükür deriz
Dışarda çalışır kozanda yeriz,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Şükür mühanete muhtaç olmadık.
Gurbette yaşadık, fazla gülmedik.
Köyümüzü gönlümüzden silmedik.
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Birzamanlar, düzcam ormanı varmıs,
Kavak alanında kavak yatarmıs,
Kutuklu ahracda mese bitermiş,
Ata diyarımız şu kozan koyu

Kadere bak gardaş hele kadere,
Kozan köyü nere Hollanda nere,
Karacura,sapçıkan armudun dere,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Yazın doldurduysak, kişin boşalttık,
Köyümüzü biz yeniden yeşerttık,
DUYGUSELİ ile gönül kuşattık,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Okuyanı vardır, yazanı vardır,
Koyumun ne güzel düzeni vardır.
Yozgatın birtane kozani vardır,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Gülü varki bülbülleri otuyor,
DUYGUSELİ buna neşe katıyor.
Yahu kozan burnumuzda tutuyor,
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Kozan köyü yaza yaza bitermi.
İnsan silasını dışa atarmi.
DUYGUSELİ bu yazdığım yetermi?
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Fenni Tüle; gönülden,geldiyse dil’e
Herkesi severim muhabbet ile,
Köyümü terk etmem ben bile bile
Ata diyarımız şu kozan koyu.

Fenni Tüle