KOZAN KÖYÜNDE BIR GÜNÜ YASAMAK
Yirmi yedinci hafta temmuzun on ücü
Calisirken Kozanim aklima düstü
Ilmik ilmik satirlari dizeledim
Hayalimdeki anilarimi tazeledim
Yazdikca yazasim geldi köyün üstüne
Hasret kaldim sucuklu peynirli tostuna
Düsünürüm simdi nasildir orasi
Sanki londra asfalti gibidir sokak arasi
Arka arkaya arabalar tiris geciyor
Millet caminin önünde cayini iciyor
Kesin güzel bir sohbet ,birazda saka vardir
Eski anilari filim gibi sardir ha sardir
Kimi anlatiyordur avurpadan,kimi askerlikten
Kimi bekarliktan,kimisi evlilikten
Bir ses gelir hoparlörden bekci konusuyor
Ilaaan buugüün biizimm köööydee diye basliyor
Ikindi olunca hoca gelir camiiye
Davet eder ezanla milleti iceriye
Aksam muhabbeti vardir sirada bir hos
Sigir gözükür yamacta sanki basi bos
Karanlik cöker yanar direkler
Cekilir kapilara saglam firekler
Aksamdan sonra bir gece daha dececek
Yarin ayni filim yine devam edecek
Yarinlar sizin,gönlünüz nese ile dolsun
Insallah köyümün insani hep mutlu olsun
Satirlarima son verirken benden size eyvallah
Yakinda baska bir siirle bulusuruz insallah
Adim Hamza soyadim Sahin torunlar sülalem
Sevinirim yazarsanin bana bir satir kelam.
13 temmuz 2005
y.yozgatli@gmx.de
Not: Bu siiri yazarken seneler öncesi izlenimlerimle yazdim,
Kozan köyüm insaninin degisecegini tahmin etmedigim icin bu siirimi yorumlamak,siz siir severlere kalmis.Duydumki köyümüzün imami bile yokmus..ne kadar aci