içimden geldiği gibi.
yazıp sizinle paylaşmak istedim.
belki size tuaf gelecek ama
aşk her yerde var
kalemi,kağıtı aldım elime
daha başlamadan
gözüm hemen bembeyaz,tertemiz kağıta takıldı,
birde sağ elimdeki kaleme.
düşündüm o an..
bu güzelim bembeyaz kağıt..
biraz sonra o kalemin içinden akan renklerle
ya süslenecek ya kirlenecek,
ya da başka bir şekile bürünecek.
Ama yazmalıydım..
onların sevgisine ortak olmalıydım..
kavuşturmalıydım kalemle kağıtı..
dokunmalıydılar birbirlerine..
kalem" bak sen bensiz yapamazsın "
diye havasını atmalıydı.
kağıt da "sende bensiz bir hiçsin"
diye karşılık vermeliydi.
bir sevdanın,aşkın göstergesi
başlangıcı sanki
kalem ile kağıtın birbirine dokunuşunu
birbirini seven iki sevgilinin dokunuşuna benzetirim..
birde ikinci baharını yaşayan sevgililerin
o güzelim yaşlanmış aşkına.
zarif mi zarif,ince mi ince bir aşk.
sanki kara sevdaya tutulmuş gibi..
kalem ..kağıt üzerinde kayar gider..
sonsuzluğa meydan okurcasına..
demiştim ya onların sevdasına ortak olayım..
bende kalemi kağıta dokundurdum
ve kalem ne yazdı biliyormusun?
"seni seviyorum..
ve kağıt cevap verircesine
yazılanı hiç silmemek uğruna içine çekti.
bende "seni seviyorum" dercesine

hamza sahin/www.kozanliyizbiz.net