çocuk oyuncağı değildi sana olan hislerim
can kurtaran simiti gibi yuvarlakda değildi
çok büyüktü şana olan duygularım,hevesim
kim olduğunu bilmesemde
telgraf telleri kadar uzun,direkleri kadar çoktu
çocuk oyuncağı gib değildi sana olan sevgim
bir birine ulanmış demir cenber,
telden arabalar,plastik kamyonlar gibi değildi
sana olan sevgim,kim olduğunu bilmesemde
yere fırlatılan rengarenk misketler,kamçılanan topaç,
saklanbaç oynunda saklandığın kuytu köşeler kadar karanlık
üçyüz vatlık sokak lambası kadar aydınlık değildi
daha fazlası vardı,daha mükemmeli vardı içimde sana karşı
kim olduğunu bimesemde
mavi gökyüzü kadarda olamazdı sana olan hislerim
çünkü senin aşkın oralara bile sigmezdi
çocuk oyuncağı gibi değildi sana olan sevdam
koşup oynadığımız harman yeri kadar düz,
çubukları arasında kayıp olduğumuz üzüm bağı kadar dolaşık değildi,
dehliç kadar heybetli,ilikpınarın suyu gibi berrak,tantankuyusu kadar derin,
karlıbağ kadar soğuk değildi sevdam.
çocuk oyuncağı gibi değildi sana olan duygularım
daha başka bir şeyler vardı içimde sana karşı
kim olduğunu bilmesemde
senin için göze aldığım cehennem çukuru kadar büyüktü,
seni hayal ettiğim cenneti ala kadar büyüktü,sarılmak için açılan dört kol büyüklüğündeydi,
senin için ölesiye büyüktü.
dahası vardı,ötesi vardı,yıllarca kurduğum hayalin kadar büyüktü aşkın..
kim olduğunu bilmesemde
çocuk oyuncağı gibi değildi sana olan aşkım.

hamza şahin/06.02.2014