MEMLEKET HASRETİ
gece nöbetini bitirip yerini gündüze teslim ederken,
sabah yeli küfür küfür esiyor bahtı kara köyümün üzerinde
gecenin sersemliği ile ilk bakışım,köye bakan balkonumdan....,
daha Selim dayının bekçileri yeni uyanmış,nasip arıyorlar
henüz çıngırak sesleri duyulmuyor kınalı kuzlardan,....
belli ki onlar halen uykudalar tabiyata serilmiş yer yataklarında....
gece uzun olur onlar için,köye gelişleride heybetli olur
tozu dumana katarlar köye girerken,çıngırak sesleri inletir etrafı
hayalini kurduğum,hasretiyle yandığım benim memleketim,
doğup büyüdüğüm,ilk sevda ateşini yüreğime koyduğum yer....,
Bozok yaylasının bozkırıyla süslü şirin mi şirin köyü Kozan
Attepesinde evimdeyim,uyuyamadım,uyutmadı hasret giderme arzusu,...
buyur gel hasretini gider dedi ince ruhum sabah sabah....
bak aha Kozan...,hasretiyle yıllardır yandığın yer..
muhteşem gözüktü gözüme harmanlanmış biçimi
gözünle görebildiğin yer bir deniz misali mas mavi ,
gök mavisi yere inmiş sanki,baktıkça bakası geliyor insanın,
tam ortasında sarı renkli ışık demeti,doğuyor tüm heybetiyle yeni güne
sanki ben size kucak açtım dercesine şavkını tepeden vuruyor,
açmış kanatlarını bir kartal misali, baba gibi ana gibi ,yar gibi,
sımsıcak vuruyor aşk ateşini sevgiye susamış hayal dünyama,...
oh çekiyor takatı kalmamış yorgun bedenim , içime içime sığmıyor ,
ciyerlerim bayram ediyor soluduğum tertemiz havayla..
sağ tarfa bakıyorum sarımtırak renge bezenmiş bereket ovası,
sol taraf yeşil fistanını giymiş genç kız gibi bereket yuvası,
bir taraf buram buram ekin kokan buğday tarlası,
bir taraf insanı güzelliği ile sarhoş eden üzüm bağları,sevgi yuvası..
insanın kendi kendini harmanladığı yer...
sanki bana hoşgeldin diyor samimiyetine inandığım , masum temiz saf yüreklerle dolu köyüm
kim ne derse desin seviyorum ben,doğup buyduğun yeri,hayal edip mutlu olduğum yeri,
sevmek hemde çok sevmek delilik ise ben deliym arkadaş.

hamza şahin / memleket hasreti