DÖRT MUM

DÖRT MUM YAVAŞÇA YANIYORDU

ORTAM ÇOK SESSİZDİ, KONUŞMALARI DUYULUYORDU

İlki konuştu;

BEN “BARIŞIM”

HİÇ KİMSE BENİM YANIK KALMAMI SAĞLAMAYA ÇALIŞMIYOR,

İNANIYORUM Kİ SÖNECEĞİM



Alevi azaldı ve söndü


İkincisi konuştu;

BEN “İNANCIM”

NEREDEYSE HERKES, BENİ ARTIK GEREKLİ GÖRMÜYOR ,

O NEDENLE DAHA FAZLA YANIK KALMAMA HİÇ GEREK YOK



Konuşmasını bitirdi ve söndü




üçüncü mum da;

BEN “SEVGİYİM”

YANIK KALMAK İÇİN GÜCÜM YOK İNSANLAR BENİ BİR KENARA BIRAKTI VE ÖNEMİMİ ANLAMADI KENDİLERİNE EN YAKIN OLANLARI BİLE SEVMEYİ UNUTTULAR

dedi ve oda söndü


Ansızın;

Bir çocuk odaya girdi ve üç mumun yanmadığını gördü.

”NEDEN YANMIYORSUNUZ? SİZİN SONUNA KADAR YANMANIZ GEREKİR."

dedi ve ağlamaya başladı.



KORKMA, BEN HÂLÂ YANIYORUM DİĞER MUMLARI YENİDEN YAKABİLİRİZ,

BEN “UMUDUM”

dedi.






dördüncü mum çocuğa döndü ve;

PARLAYAN GÖZLERLE, ÇOCUK UMUT MUMUNU ALDI VE DİĞER MUMLARI TEKRAR YAKTI

UMUDUN

ALEVİ YAŞAMINIZDAN HİÇ EKSİLMESİN!!!